Www otomoto pl

W rodzinach, w których przychodzi na świat niepełnosprawne dziecko, pojawiają się problemy zakłócające normalny proces wychowawczy. Rodzicom trudno jest pogodzić się z upośledzeniem dziecka, a jego akceptację utrudniają pojawiające się w rodzinie problemy natury ekonomicznej, bezradność w podejmowaniu działań usprawniających oraz brak zrozumienia i pomocy ze strony dziecka. Po diagnozie medycznej rodziców opanowuje na przemian żal, smutek, złość, rozpacz, niedowierzanie, poczucie krzywdy, a czasem winy i wstydu. Ponieważ we własnej świadomości nikt nie jest na tyle doskonały, aby nie doszukać się błędów we własnym działaniu, doszukują się ich zwłaszcza matki dzieci niepełnosprawnych, zarzucając sobie niewłaściwą dietę w czasie ciąży, wybranie złego lekarza, brak odpoczynku i wiele innych nie zawsze uzasadnionych zaniedbań. Prze- życia tego rodzaju noszą znamiona kryzysu psychicznego i jako takie zasługują na szczególne potraktowanie. Według Mrugalskiej (1991) na kryzys ten składają się najczęściej: poczucie nieustannego lęku o zdrowie i rozwój dziecka, stan zagubienia wynikający z niedostatku informacji,
wstyd i brak akceptacji społecznej, brak umiejętności rozumienia zachowań dziecka i reakcji na nie.