Próby samobójcze podejmowane są najczęściej w celu manipulacji

Ukaranie siebie za wyrządzone innym krzywdy czy przykrości, jest też przejawem buntu wobec świata, formą protestu przeciw istniejącym wartościom, choć może przysporzyć cierpienia innym (np. zemsta wobec otoczenia, chęć wywołania poczucia winy). Mogą też być próbą wymuszenia gratyfikacji potrzeb. Jednak najczęściej zamach samobójczy jest chęcią zwrócenia na siebie uwagi („wołanie o pomoc”). Zdarza się on najczęściej w rodzinach, gdzie rodzice nie poświęcają dzieciom zbyt wiele czasu. Najczęściej są zajęci pracą, a na kontakty z dziećmi poświęcają niewiele czasu. Za istotne uznaje się informacje o próbach samobójczych w takiej rodzinie, która stanowi wzorzec wychowawczy charakterystyczny właśnie dla danego środowiska. Kryzysy mogą mieć swe źródło w czynnikach sytuacyjnych, np. materialno-bytowych czy kulturalno-społecznych, muszą wiązać się z poziomem socjalizacji zarówno norm, jak i wartości.Niejednokrotnie mogą być dodatkowe powikłania np. objawami somatycznymi, czy psychosomatycznymi (ból głowy, poczucie osłabienia, bezradności). Jednak w każdym przypadku spotyka się u tych osób brak sprawności mechanizmów regulacyjnych radzących sobie z kryzysem.