Pierwsze badanie

Ankiety zostały rozesłane do wszystkich, ok. 300 osób, poszkodowanych, uczestniczyło 91 osób. Osoby badane były w przedziale 15-26 lat (53 płci żeńskiej, 38 męskiej). Ankieta zawierała 13 kwestii. Były to:

• przeżycia związane z pożarem;
• zmiana obrazu siebie;
• powracające wspomnienia;
• skojarzenia wywołujące lęk;
• zaburzenia snu;
• nastrój;
• obraz świata i własnej przyszłości;
• drażliwość;
• kontakty rówieśnicze;
• kontakty z rodziną;
• wyniki szkolne;
• dotychczasowe kontakty z psychologiem lub psychiatrą;
• potrzeba dalszej opieki w tym zakresie.

Każda z tych kwestii (z wyjątkiem ostatniej), stwarzała możliwość odpowiedzi na skali 4- lub 5-stopniowej. Drugie badanie wykonano w ramach ogólnych badań kontrolnych (lekarskich i psychologicznych) w 1999 r. Na badania zostali pisemnie zaproszeni wszyscy poszkodowani. Do badań psychologicznych przystąpiło 71 osób, w przedziale 18-54 lat (32 kobiety oraz 39 mężczyzn). Wszyscy badani to bezpośrednie ofiary tego pożaru, w różnym stopniu poszkodowane. Trzecie badanie wykonano w roku 2002, również w ramach badań kontrolnych. Podobnie jak poprzednio, wszystkie osoby zostały pisemnie powiadomione o tym fakcie. Do badań psychologicznych przystąpiło 45 osób, w wieku od 20-40 lat (26 kobiet oraz 19 mężczyzn).