Ocena ogólnego nastroju i własnych reakcji emocjonalnych

Mimo upływu kilku lat, ciągle znaczący procent osób wypowiadających się w tej ankiecie wiąże swój gorszy nastrój z doświadczeniami związanymi z tamtym wydarzeniem. „Często” i „dość często” dostrzegało u siebie te niekorzystne zmiany nastroju około 1/4 respondentów (1999 r. – 25,4%; 2002 r. – 24,4%). Więcej osób sygnalizowało te niekorzystne zmiany w tym zakresie używając sformułowania „czasem” (1999r. – 39,4%; 2002 r. – 46,7%). Obniżony nastrój jest więc – jak wynika z tych wypowiedzi – częstym objawem towarzyszącym osobom poszkodowanym w tym pożarze. Potwierdzają to również przytoczone wcześniej w tym opracowaniu wyniki badań psychometrycznych, dotyczące wzmożonej depresyjności osób badanych. Potwierdzają to również dane z literatury przedmiotu w tym zakresie. Innym negatywnym zjawiskiem dotyczącym sfery emocjonalnej badanych jest dostrzegany wzrost drażliwości. Większość osób wypowiadających się w tych badaniach ankietowych, zarówno w roku 1999 (59,2%), jak i 2002 (66,7%) ocenia, że reagują „gwałtowniej” lub „nieco gwałtowniej” niż przedtem. Samoocena badanych jest i w tym przypadku zbieżna z wynikami badań psychome- trycznych dotyczących ofiar tego pożaru. Wzmożona drażliwość dawała znać o sobie zarówno we wzroście potrzeby agresji oraz poziomie agresji, co potwierdzają też wcześniej cytowane tu badania. Zgodne jest to również z doniesieniami zawartym w wielu publikacjach na ten temat.