Obniżony nastrój

Na podstawie uzyskanych wyników badań można stwierdzić, że jednym z podstawowych czynników decydujących o pojawieniu się zaburzeń depresyjnych w okresie poporodowym jest obniżony nastrój, utrzymujący się przez większość czasu trwania ciąży. Można zatem szukać przyczyn występowania depresji poporodowej już w okresie przed urodzeniem się dziecka. Co więcej, depresja występująca przed porodem, u większości kobiet utrzymuje się również po porodzie. Ponadto dzięki uzyskanym wynikom badań możliwe było wyróżnienie grupy kobiet najbardziej narażonych na wystąpienie okołoporodowych zaburzeń depresyjnych. Należą do niej kobiety starsze (średnia wieku około 29 lat), lepiej wykształcone (przeważnie z wykształceniem wyższym i średnim). Częściej od innych doświadczające w okresie ciąży stresujących wydarzeń (należy pamiętać, że wydarzenie stresujące dotyczy wszelkich poważnych zmian w życiu i niekoniecznie ma nacechowanie ujemne). Ponadto u kobiet tych przez cały okres ciąży utrzymuje się samopoczucie zmienne, z przewagą złego, charakteryzuje je wysoki poziom lęku jako cechy-co może oznaczać wyższy poziom neu- rotyzmu, a co za tym idzie większą skłonność do przeżywania nastrojów negatywnych, częstsze epizody lęku, wrogości, negatywizm w postrzeganiu świata, nasiloną skłonność do introspekcji. Kobiety te gorzej radzą sobie ze stresem, zgłaszają więcej dolegliwości o podłożu psychosomatycznym. Ciężarne z grupy ryzyka są nastawione lękowo wobec aktualnej sytuacji życiowej (co koreluje dodatnio z podwyższonym neu- rotyzmem), częściej przeżywają napięcie przedmiesiączkowe, a w trakcie ciąży zapadają na różnego rodzaju infekcje i przeziębienia). Często pojawia się również patologiczny przebieg ciąży – np. zaburzenia tarczycy, nadciśnienie i in.- co stwarza dodatkowe zagrożenie wystąpienia depresji porodowej.