Aktualne poczucie bezsilności może trwać dość długo, ale z czasem minie

Ma to zapobiec wysnuciu błędnych wniosków o braku postępów w zdrowieniu i w konsekwencji unikaniu kontaktu z osobami podejmującymi się interwencji kryzysowej a później z terapeutami; m) w przypadku radykalnego pogorszenia się stanu psychicznego, nawrotu pewnych reakcji kryzysowych, mimo upływu dość dużego czasu od zdarzenia urazowego, należy ustalić czy nie jest to wynikiem doświadczenia innych, nowych sytuacji stresogennych. Trzeba też poinformować, że ponowne wystąpienie dawnych dolegliwości jest zjawiskiem normalnym, a nawet oznaką postępu w terapii, reakcją wymagającą jeszcze dalszej pracy; n) na stanowczym zalecaniu, by w chwilach kryzysowych, pojawienia się zwątpienia, celowości dalszego życia (skłonności suicydalnych), nadmiernego lęku paraliżującego codzienną aktywność, natychmiast udać się do specjalisty po profesjonalną pomoc lekarską (psychiatryczną), psychoterapeutyczną czy psychologiczną; o) udzieleniu odpowiedniej pomocy w ułatwieniu porozumiewania się, przywrócenie umiejętności komunikowania się, właściwej ekspresji emocji, w prawidłowej ocenie problemu, zachowaniu szacunku dla samego siebie oraz dążeniu do ostatecznego wyzbycia się objawów reakcji kryzysowej.