Bodźce środowiskowe

Na długo przed nastaniem współczesnej psychologii wraz z jej wyjaśnieniami, w jaki sposób zachowania zostają wyuczone i ukształtowane przez bodźce środowiskowe, Hume głosił podobne idee. Broszura Rusha z 1790 roku zatytułowana An Inquiry into the Effects of Ardent Spirits [Przewodnik na temat działania napojów alkoholowych] spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem w Stanach Zjednoczonych i sprawiła, że zaliczano go później do ojców założycieli ruchu na rzecz wstrzemięźliwości. Essey… on Drunkenness [Esej o… pijaństwie] Trottera z 1804 roku był poważniejszy od broszury Rusha, choć nigdy nie spotkał się z takim uznaniem ze strony profesjonalistów i czytelników. Poniższy fragment z publikacji Rusha na tyle dokładnie odzwierciedla psychologię Hume’a, że można podejrzewać bezpośredni związek: Nasza znajomość zasady kojarzenia myśli i zachowania ludzi powinna nas przywieść, wśród innych doznań, do zniweczenia wpływu wszystkich tych okoliczności, z którymi łączą się wspomnienie i pragnienie napojów spirytusowych… Całkowicie można by wyplenić nałóg nadużywania alkoholu, znajdując pijakom nowe i interesujące zajęcie lub temat rozmowy w chwilach, kiedy zwykli sięgać po kieliszek, a tym samym trzymać ich z dala od miejsc i towarzystwa, które mogłoby im podsunąć myśl o napojach alkoholowych.